Miedź to metal miękki o bardzo charakterystycznej barwie koloru łososiowo-różowej po której można bardzo łatwo odróżnić miedź od innych metali miękkich.
Miedź w kontakcie z otaczającym powietrzem stosunkowo szybko ulega pokryciu się cienką warstwą tlenku, który ochrania ją i zapobiega dalszym reakcjom. Kiedy miedź jest wystawiona na zbyt długi czas na działanie powietrza i jeżeli to powietrze jest dodatkowo wilgotne, to może ona wytworzyć zieloną warstwę soli miedzi, która potocznie nazywana jest patyną. Patyna chroni miedź przed korozją.
Miedź to dodatkowo metal, który jest w Polsce najpowszechniej stosowanym metalem nieżelaznym, zaraz po aluminium. Jest ona na przykład bardzo często stosowana przy liniach elektroenergetycznych. Dzieje się tak dlatego, ponieważ miedź jest idealnym przewodnikiem ciepła i elektryczności.
Oczywiście miedź często składa się na stopy
W czystej postaci posiada ona oczywiście liczne właściwości, jednak gdy chcemy wykorzystać miedź do bardzo konkretnych zastosować, to musimy ją odpowiednio zmodyfikować przy pomocy stopów miedzi. Dla przykładu miedź w czystej postaci nie posiada odpowiedniej twardości potrzebnej na przykład do przenoszenia dużych obciążeń.
Stopy miedzi wytwarzane są zatem aby ulepszyć właściwości czystej miedzi i dostosować je do różnorodnych wymagań w przemyśle czy budownictwie. Najczęściej stosowanymi metalami, które są stapiane z miedzią jest aluminium, nikiel, cynk, cyna, srebro, złoto i mangan. Bardzo popularnym stopem jest na przykład mosiądz uzyskiwany z połączenia miedzi z cyną, która z kolei posiada inną barwę niż miedź – ciemniejszą i o pomarańczowożółtym kolorze.
Miedź i jej stopy z czasem, po zbyt długim narażeniu na kontakt z powietrzem, zawsze zaczynają pokrywać się śniedzią potocznie nazywaną patyną o zielonkawym odcieniu. Oczywiście nie oznacza to, że miedź pokryta patyną nie nadaje się już do użytku, ponieważ da się ją stosunkowo dobrze usunąć różnymi środkami chemicznymi. Czyszczenie miedzi przy użyciu środków chemicznych to najpowszechniejsza metoda na usuwanie śniedzi z tego metalu.
Mowa tu o takich środkach jak rozcieńczone kwasy do oczyszczania metali oraz odrdzewiacze przeznaczone typowo do usuwania rdzy. Należy jednak uważać i stosować takie środki chemiczne z należytą ostrożnością i zawsze według instrukcji na opakowaniu, ponieważ nieodpowiednia aplikacja takich środków (na przykład na zbyt zanieczyszczone części metalowe) może doprowadzić do zwiększonej i pogłębionej korozji metalu.
Drugim sposobem na czyszczenie miedzi i usuwanie z niej patyny są wszystkie dostępne metody domowe, które możemy często wykonać przy użyciu środków, które mamy blisko pod ręką.
Do czyszczenia małych elementów z miedzi takich jak miedziane figurki, wazy, monety, uchwyty czy klamki można użyć pasty czyszczącej, którą wykonamy domowymi metodami. Do przygotowania takie antypatynowej pasty będzie nam potrzebna połowa szklanki soli, dwie trzecie szklanki mąki jęczmiennej, dwie trzecie szklanki białego octu winnego, szklanego (byle nie metalowego – to może doprowadzić do uszkodzenia wierzchniej warstwy naczynia) naczynia o odpowiedniej wielkości oraz drewnianej (również byle nie metalowej) łyżki.
Wszystkie składniki należy wymieszać ze sobą (sól dodając jako ostatnią) i dokładnie wymieszać do momentu aż nie uzyskamy gładkiej i jednolitej konsystencji. Cała przygotowana mikstura powinna być gęsta, lepka i spójna. Kiedy będziemy mieli już przygotowaną naszą pastę, to należy ułożyć miedziane elementy przeznaczone do czyszczenia na czymś płaskim, na przykład na blasze do pieczenia lub stole. Następnie nakładamy na naszą płaską powierzchnię papier śniadaniowy w celu zabezpieczenia blachy czy blatu kuchennego. Na papierze śniadaniowym układamy nasze małe miedziane elementy, a następnie nakładamy na nie drewnianą łyżką przygotowaną wcześniej domową pastę czyszczącą.
Następnie zostawiamy pastę na miedzianych elementach na co najmniej kilka godzin. Możemy to robić na przykład przed pójściem spać i zostawić wówczas pastę na całą noc. Przez te kilka lub kilkanaście godzin pasta czyszcząca powinna przejąć z miedzi jej zielonkawą patynę. Po zdjęciu pasty i umyciu miedzi powinna ona odzyskać swój dawny kolor. Niektóre z mniej delikatnych i małych przedmiotów można też dodatkowo po całym procesie wyszorować szorstką gąbką lub twardą szczotką.